Y A R A L A R
Çocukluğumda tükenmezdi yaram , berem .
Kabuklarını kavlatmaktan zevk alırdım .
Gizli bir haz verirdi,
Cerrahi ,pansumansız müdahalem.
Sıvazlanırdı sabi gururum
Hemde gülerdim , ağlamazdım.
Sonra ;
Sürgünleşip, boy attım ikliminde .
Ve .. sen
Hayallerimin hırsızı !
Derin yaralar açtın ,
Gül tuzaklı dikenlerinle .
Ezildi , kırıldı hüsran zengini onurum .
Kabuk bağlasalardı birazcık
Ben /de kor kor dağlamazdım.
Arif Vefik ÇINAR
13.06.2024 Bünyan/KAYSERİ
Kayıt Tarihi : 14.6.2024 06:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!