Sende buluyorum mavileri
Okyanusları, gökyüzünü...
Sonsuzluğu sende görüyorum.
Ölüme giden yolda başucunda oluyorum.
Düşleri sende görüyorum.
Kalbimi sende susturuyorum.
Yakılmış şiirleri, Paslanmış mektupları...
sende buluyorum.
Hasret yollarında senle yürüyorum.
Özlem edalarıyla...
Veda rüzgarlarında savrulurken.
Kendimi bir şairin kaleminde buluyorum.
Bitmemiş bir şiirde yazıyorum.
Aşkın kentinde kayboluyorum.
Senin kalbinde buluyorum kendimi.
Küllenmiş sevgi cümlelerinde...
Yaralanmış dizeleri görüyorum.
Yıpranmış sayfaları.
Bir kenara atılmış sevdaları...
Görüyorum umutsuzluğu...
Sevdayı görüyorum
Söylenmiş sözleri, inanılmış kelimeleri...
Kayan yıldızları görüyorum...
Peşinden koşan aşıkları...
İhaneti görüyorum...
Bir çift gözleri....
Kandırılmış yürekleri...
Yaralanmış dizeleri...
Ölümü görüyorum...
Toprağı, çiçekleri...
Gözyaşlarını, unutulmuşluğu
Son vedayı...
Sende görüyorum herşeyi...
Sende görüyorum....
Artık görmek ne fayda ey gözler.
Felek kapkara oluyor umutsuzlukta.
Şairin kalemi sessiz kalıyor mısralarda.
Umutsuzlukta boğuluyor derya denizinde.
Kayıt Tarihi : 13.3.2022 11:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir; aşk acısı ve sevgiliye duyulan özlem ve sitemi anlatmaktadır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!