Yaralanmış bir günün gecesi Şiiri - Ünal ...

Sessizlik dolu bir duraktayım bu akşam
Bütün türküler susmuş ezgiler sabahı bekliyor belkide
İçimdeki çocuk güneşin doğuşuna sevinmişti yine
Ah be gülüm yine hayak kırıklığı yine hüzün
Bir soluk sus bir soluk anlamaya çalış beni
Uykumda ölmek isterim
Görmek istemem gün doğumunu
Yenildim yenildim yaşamın acımasız şartlarına
Yenildim senin acımasız kahırlarına
Oysa ne güzel besteler yazmıştım sen olan biz olan
Benimleyken aldın başını gittin
Ben varken sen kendi dünyana gittin
Oysa birdik biz bizim için birdik
Ben şimdi soğuk bir istanbul gecesinde
Uykusunda ölmek isteyen bir kuş gibi
Kanatları sensiz kırık ölümü bekliyorum
Bir solukta dursun istiyorum yüreğim
Kelebekler beni üzüyor ve sen ve sen bebeğim
Kızıl bir istanbul akşamında üşüyorum üşüyorsun biliyorum
Lakin o kızıl soğuk istanbul akşamında
Gözlerinde yok olmamın kaybolmamın
Ağır ve acı hüznünü görmüyorum
Yazdığın mesajdan sonra birşey beklemiyorum artık
Senin beni anlaman artık mümkün değil
Kızmıyorum sana yazdıklarına aldırmıyorum
Tek kızgınlığım kendime
Bıraktım kendimi derin bir boşluğa
Ya tutar beni yıldızlar
Yada ebediyen yalnızlığa