Adının adımdan önce geldiği zamanlardan arta kalan bir yalnızlık benimkisi..
Yüreğimi kor ateşlere attığın günden beri sönmeyen bir yangın ruhumdaki..
Ne yana baksam, ne zaman uyusam uyanamadığım bir rüyanın kabusa dönüşmesi...
Inleyen ruhumun en ücra köşelerine sinen o yalnızlığın betimlemesi...
Anlatsam anlayamayacağın,
Anlasan da artık umursamayacağın bir hikaye bizimkisi..
Yanan, yakan, yaralayan ..
Oyle bir hikaye ki bir ben kalmışım sanki yaralanan..
Kayıt Tarihi : 23.2.2021 21:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İnci İncim](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/23/yaralanan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!