yaradır...
her şeyden geçip
senden vazgeçemeyişim
kalbimin köşesinde kanayan
maksadı belli olmayan ...
Sevgim seni yurduna getirdi:
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Devamını Oku
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Ne güzel ifade edilmiş!
Yine de aydınlık düşsün yüreğinize Nebile Hanım
Saygılarımı sunuyorum
İnsanın yarası kendisi kabuğu ise sabrıdır canım
Yara bizsek kabuk tutması zor ama imkansız değildir
Sevgilerimle Nebile
oysa;
bildiğin gibi değil
doğduğum güne kırgın,
yorgun ve mağdur kalbim...
soruyorum sana
kabuk tutar mı yaram
maviye kavuşmak için.....
Cok guzel bir calisma,emege ve kaleme saygilar.
Çok güzel bir şiir yoğun duygular tebrik ederim
Sevgili Kardeşim Nebile Aydın,
Gönülden kopup gelen aşk, tutku, ayrılık ve özlem duyguları altında ustalıkla kaleme alınmış duygu yüklü bir şiirdi.
Tebrik ederim.
Başarınız daim olsun.
Sevgi ve saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta