Yaradılış Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Başı dönüyor, midesi bulanıyor
Aman Allah’ım yeni bir varlık mı türüyor
Anne baba şimdiden isim düşünüyor
Bir bakmışsın dokuz ay sonra gözleri ışıldıyor
Fıldır, fıldır etrafa bakınıyor
Anneden başka varlık tanımıyor
Acıkınca susayınca durmadan ağlıyor
Çığırtkan gibi ağlarken anne kucağında susuyor
Altı temiz karnı toksa mışıl, mışıl uyuyor
Kendini sevdirmek istercesine, etrafa gülücükler saçıyor
Bir yıl sonrada düşe kalka yürüyor
Ana babanın kanatları altında büyüyor
Büyüyüp serpiliyor kendi işini kendi görüyor
Meslek sahibi etmek için anne baba ölüp bayılır
Eline mesleğini aldı bak gidiyor
Sıra artık evlenmeye geliyor
Karşı cinsten birileri çevresinde dolanıyor
Aile çocuğunu onunla nasıl paylaşıyor
Kuş kanatlandı uçtu uçuyor
Göz açıp kapayana kadar el kapısında görülüyor