Düşünme, Yaradanın işi ne!
...
Akıl ermez...
Yarat-anın işine...
Sorma,
Yaradanın işi ne!
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Ne zaman olacağı bilinmez kıyametin yerine ne kıyametler salarız kendi ve dünyamız üzerine.Aklı bilgi ve ışıkla yıkayıp,sonsuzluğun iradesindan gelen bizler geldiğimiz yerin kıyılarına varabilmeyi de asla akıldan çıkarmamalıyız sanırım.Sevgisi adına yaratığı bizler kendisinin alemlerine nasıl konuk ediliriz o zaman? Dediğiniz gibi,sayın Arslan,asla onun işine karışılamaz zaten,ama ondan gelen vasıflarımızı da pek anlamsız kılmamalıyız.Ancak göğün hiyararşisiyle yerin hiyararşisi arasında benzerlikler kurmaya çalışabiliriz..Yüreğinize sağlık.Güzeldi!Selamlarımla İbrahim bey.
Abbas Oğuz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta