Yaradan Şiiri - Ela Ela 3

Her şey bitti.
Kader yazıldı, mürekkep kurudu ve kalem kırıldı.
Denizler gibi çarşaf çarşaf sayfalarda
İkimiz bir cümleye denk gelemedik.
Alnımın yazısını değiştirmek elimden gelse
Değiştirmezdim tıpkı senin gibi ben de
Sebebini izaha olmasa gerek
Biz serden geçemesekte yardan geçenleriz gülerek
Hangisi daha ağır tartışılır
Ama mevzu yardan yaradan yolunda geçmekse
Tüm davaları Hak kazanır.
Aynı yolun yolcusu olsakta
Buluşamayız hiç bir handa hiç bir durakta
Yasaklılar kısmında yazar bu aşk kitabında
Bundan sonra yanmak yaraşır sana da bana da
Anlatmak bile mümkün değil hiç bir ademoğluna
Ben ol da bilesin demiş ya Mevlana
Ben oldun sen , sen oldum ben.
Başka kimse anlamaz bizim dilimizden
İkimiz de haberdarız ötelerden
Vazife bilincinden
Kavrulsa da içimiz inceden ve derinden
Biz serden geçtilerden de öndeyiz
Serden geçmek daha kolay yardan geçmekten.
Zekatı mıdır bu yaratılmışlığın
İbrahimin atıldığı ateş bu olsa gerek ama serin
İçimdeki hüzün Yusuf’un düştüğü kuyudan da derin
Zekeriya’nın biçildiği testere aşktandı herhalde
Bir kere daha ah dersen alırım dedi peygamberliği
Aşk uğruna biçilirken ahlamak bile Yaradana ağır geldi
Sabır Eyyup’tan , sukut Meryem’den geldi
Aşk ile ölü bedenlere İsa can verdi
Hele O hele O
Adını yazmaya cesaretin istendiği
Kainatın kendisi için halkediliği
Aşkın kendisi alemlerin efendisi
Yaratılmışların en sevimlisi sevgilisi.
Bir damlası bizi yaktı kavurdu
Bir de deryasına dalsak sonumuz ne olurdu?