Yaradan Şiiri - Gülten Bilir

Dağın tepesindeyim,
Rüzgar saçlarımı tarıyor.
Ürperti geliyor bedenime.
Tuhaf bir gizem içerisindeyim.
Kendimi bırakmak amaçlıyım.
Bırak çizsin bedenimi,
Dikenler, taşlar.
Kanasın vücudum.
Hatta kalabilir,
Ufak parçalarım,
Sizlerin üstünüzde.
Ve büyük yaradan,
İyleştirir yeniden.
Bir gerçeğin içerisindeyim.
Gözlerimde kocaman hüzün,
Ellerimde boşluk,
Açıyorum kollarımı.
Sarıyorum havayı.
Bir sevgiliyi sarar gibi.
Çekiyorum ciğerlerime,
Bir nefes bir nefes daha.
Yalnız olmadığımı biliyorum.
En büyük yalnızın yalnızıyım.
Buda ferahlık veriyor.
Bu hayattaki bedenime gönlüme.
Dönüş yapıyorum sevgiliye,
Açıyorum ellerimi,
Gözlerimde yaş affet,
Affet diye yalvarıyorum yaradanıma...