Aklımın kalbime sözü geçmiyor
Arada kalsam iyi
Yarada kaldım.
Kemiğine tutunmayı bırakmış
Bir beden ağrısı bu
Lime lime dökülüyorum.
Yaramın üstüne toprak örtüyorum
Sanıyorlar gül döküyorum.
Aklım, ellerimi kalbimin üstüne götürüyor
Ok yaydan çıkmış bir kere
Ahirete gittiği günden vuruluyorum
Avuçlarımda kan kırmızı günler
Çok çok ölüyorum
Gövdemin dibi toplu mezarlığım.
Yüzüme kırmızı gülüşler dikiyorum
Dönüp gözlerimden su veriyorum
Yürek kanaması
Kahkahayla yamanabilir mi hiç.
İnsan, kaybettiğinin ardından
Sevgisi kadar ölürmüş.
Desene yüreğim
Daha çok öleceğim.
Kayıt Tarihi : 8.1.2024 18:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!