Yarabandı Şiiri - İlhan Özdemir

koca bir yarabandı gibi gezme etrafımda
tutar göğsümü boydan boya keserim

zaten yaram çok ruhumda
görünme, tümünü açıveririm

gönlün yoksa yanımda durma
sinemi bir anda dağlayıveririm

gözlerime bakıp şiirler okuma
şiirleri mısra mısra yakıveririm

bakışlarınla kalbimi şaşırtma
kalbime giden damarları kesiveririm

sigaranla beraber beni de yakma
alevini ciğerlerime çekiveririm

vefa nedir bilmiyorsan yaklaşma yanıma
kendimi sarhoşça kaybediveririm

önümden geçerken saçlarını savurma
rüzgârından devriliveririm

beni güçlü biri sanma
göz kapaklarının arasında ezilebilirim

elimden tutmayacaksan elini uzatma
yanılıp dengemi kaybedebilirim

bu işin oluru yoksa benimle oynama
duygusalım, kendimi kaptırıveririm

umut verip sonra beni unutma
akşam bir meyhaneye düşüveririm

ben ki ölüyordum, son nefesimle küllerimi üfledim
henüz yeni kendime geldim
bırakıp da gideceksen hiç sevme beni
sağım solum belli olmaz bir gün kafama sıkabilirim

ölünce seni örtsünler üstüme
toprağın altında üşüyebilirim