Yarab Şiiri - İbrahim Çiçek

Ok çeken yay gibi her gün gerildim,
Efkârımdan sürüm sürüm süründüm
Tohum gibi topraklara serindim
Yaradan’dan ise kabulüm Yarab.

Derdimi söyledim dinlemediler,
Yüreğimde koru hep üflediler
Kaderindir çekeceksin dediler,
Yaradan’dan ise kabulüm Yarab.

Divaneler gibi gezdirdim başı,
Böyle zehretti o tatlı aşı
Bulamadım bu dünyada sırdaşı
Yaradan’dan ise kabulüm Yarab.

Issız çöllerde Mecnun’a döndüm,
Bütün dertlerimi sineme gömdüm
Her gün yeni bir dert bitmiyor derdim
Yaradan’dan ise kabulüm Yarab.

İbrahim’im kıssadan aldım hisse,
Kulak vermediler içimdeki bu sese
Bel büküldü artık elimde asa
Yaradan’dan ise kabulüm Yarab.