Yara’tan Şiiri - Oğuz Toy

İntiharım sorun olmayacak biliyorum
Çıkılmaz yataktan
Çıkılmamalı acımsı düşüncelerden
Dayanılamayacak olsa yaratır mıydı tanrı ızdırabı
Tatlım gel kollarıma demek bile sevişmek gibi seninle
Kokun burnumda tütünce sövüyorum kendime
Mutlak benim olacaksın
Ben toprağım
Sende yiyorsa toprak olmayacağı iddia et-elbet bir gün-
İstediğin kadar isteme beni
Bende buluşacağız
Ve mecburluğunla kalacaksın orada
Sarılacağız boğacağım seni
Yalvaracaksın tanrına bırakmam için
Ancak tanrıda biliyor ki ben bunları yaşarken yaşadım
Her yatakta her gece dörtte her serzenişte
Sen ölüsün şimdi sevgilim
Ben ise devamını bekliyorum
Gelenleri sarayım sımsıkı
Vazifemi yapayım ki tanrı bir daha bana yaşatmasın yaşadıklarımı
Bazen ikinci şansı iyi kullanmak lazım
Ben ki zalim ve ezeceğim
Çünkü başka tercihim yok ve tanrı beni sevmek için neden bulmalı
Abdest almalıyım ki ikindi kaçmasın
Çünkü affettirmem gereken hususlar var kendimi
Pişmanlıkla değil zorunlulukla
Toprağın bile ayrımı var malumunuz dünyada
Üstüne yağmur düşen kupkuru yahut ölü
Ölüsü bile farklı kupkurudan
Maalesef bütün o gece dörtler ve ruhuna sövüşlerim
Yatağın rahatsızlığındandı evet
Yoktu kendi konforuma düşüşüm
Sokaktakini gözetirdim hep
Almadım sırtıma değsin diye kaz tüyü
Hatta en rahat uykum
O soğuk banktaydı terkedildiğim gece
Sonraları kaldırımlara meylettim
Sokaktakiler beni gözetir olmuştu
Beni bir gün kurtardı adının verilmesini istemeyen biri
Niyeti iyi olmasaydı çok bela okurdum kendisine
Uyunmadı güzel uykular o günden beri
Şimdi yatağım rahatmış diyorlar
Yemeğin var sıcak yatağın var daha ne
Daha ne değil mi
Yok bir bankım düşüncem
Yok bir serzenişim hayalinle soğuk kaldırımlarda
Yok kartonlar ve ciğer acıtan kokularıyla yanmış plastikler
Yok vücuda eşlik edebilsin diye uyuşturulan kafa
Olsun bize ferah biçtikleri rol haram
Huzur yoksunken bünyedeki ferahla
Baskılayamam içindeki hayvanı
Var olan acıdır buna mutabık
Kabuğu soyulabilse izlerdim kanayışını yaranın
Kalpte kanar mı
Kalpte kanar mı