Yara olan Yar Şiiri - Enes Furkan Alikaya

Gönlümü kaptırdım yar’a,
Yar hem yar oldu hem yara.
Kısa cümlelerde hissettiğim özlem,
Soluk benizli, bendenizin eseri.
Korkarım ve belli ederim yalnızlığımı
Mısralar, kıtalar dolusu dile getirdiğim mukaddes
yalnızlığım.
Bir efsane gibi başladı başlayan aşk hayatım,
Bir mavzer darbesiyle yere serildi birdenbire.
Hayat bana bir kalp ve bir gelecek borçlu,
Artık kime anlatsam da kurtulsam bütün gamımı kederimi.
Seneler boyu süren bekleyiş,
Sonu belli mi bilinmez.
Yaşarken öldüm kimse can vermedi bana,
Ölünce de kimse iyi bilirdik demesin ardımdan.