Yara İzi Şiiri - Osman Akçay

Hep bir yara izi bıraktım.
Sen ışıkta ben gölgedeydim sürekli.
Ama şimdi pişmanım.
Evin bir köşesine uzanacağım,
Rüyalarımda yuvarlanacaksın.
Uykumu çalmaya ne dersin?

Gözlerin duvarları delip geçecek.
Gözyaşlarını süngerle siliyorsun.
Cesedimi kendi ellerinle yakıyorsun.
Tüm duygularımı benden nasıl alacaksın.
Karanlıktan korkan tek kişi sensin,
Güneşin doğması yakınken.
Oysa mutfak fayansındaki güller bile açtı.
Direncin parlasın.
Arzu semalarına ulaşsın aşkın neşesi.

Beni yalnız bırakma,
Bana tekrar âşık olana kadar.
Biz zamana yenilmiştik, biliyorsun.
Yanlış zamanda doğru insan yoktur.
Dönmek istiyorum sana,
Aşkımız yetim kalmasın.
İki yürek heyecanla bakalım birbirimize
Ve zaman dursun.

Kalbimi ay ışığında saklamayacağım,
Sazın telleri yüreğe saplanırken.
Bitmesin karanlık gecenin hikâyesi.
Göz kırpmalardan gözlerim kuruyor.
Sen inmem gereken son durağımsın,
Bitmek bilmeyen bir melodi gibi.

Bana dert anlatma artık!
Kadın dertlerinden emekli oldum uzun yıllar önce.
Yağmur mevsimi geride kaldı.
Sen de her şeyi geride bırak!
Acının sebebi olarak adlandırıldığım yeter.
Sanma ki kendimle gurur duyuyorum.
Yüzlerce mesaj at beni sevdiğini belirten,
Hepsi de aynı olsun.
Kopyala yapıştır, kendini yormadan.

Seğmenoğlu (Dr. Osman Akçay)