Yara Derin Olunca Şiiri - Yasin Gençkol

Gönül bahçesinde açan derin bir yara,
Kanıyor durmadan, sızıyor her bir nara.
Umudum sönüyor, karanlık çöker her yana,
Yara derin olunca, kalır insan yalnız başına.

Hatıralarınla dolu gecelerim,
Sensiz geçen günler, bitmez bir işkence.
Yara derin olunca, gözlerimde yaşlar,
Dudaklarımda inilti, yüreğimde hasretler.

Ne yazsam, ne söylesem, manasız gelir,
Bu aşkın ağırlığı, beni yere serer.
Yara derin olunca, kalbimde bir yangın,
Tükenir umudum, karanlıkta kaybolur.

Belki bir gün karşılaşır da göz göze gelirsek,
O an kalbim duracak, nefesim kesilecek.
Fakat susacağım, hiçbir şey diyemeyeceğim,
Sadece gözlerimle konuşacağım.

Bu aşkın acısı, ömrüm boyunca sürecek,
Sensiz geçen her gün, bir veda olacak.
Yara derin olunca, kalbimde bir sır kalacak,
Gömülü kalacak, kalbimin en derin köşesinde.

Belki de kaderimiz böyle yazılmış,
Birbirine âşık iki ruh, fakat zamanı geçmiş.
Kaderin cilvesi, bizi ayırmış,
Yara derin olunca, gönlümde bir yangın başlamış.