Yara Dedim Gönül Dedi
Yara dedim gönül dedi,
Bilmeden hakkımı yedi.
İç çekti sustu ebedi,
Gönül dizdi tek başına.
İnsan dedim, sensin dedi,
Ben ne istedim bilmedi.
Olanların müsebbibi,
Bulanıyor gözyaşına.
Sevmek dedim, sen geç dedi,
Boşa sayıyor âdeti.
Yandı Kerem’in mabedi,
Can yakıyor ateşine.
Gönül dedim, boş ver dedi,
Geldi içeri girmedi.
Yokladı mandal kilidi,
Ayak basıyor taşına.
Kimdir Eyüp sordum sana?
Ben kurban olayım ona.
Gülerek bakar insana,
Rastlanır mı hiç eşine.
Eyüp Şahan
Ankara 15.10.2011
Kayıt Tarihi : 19.9.2012 19:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!