Yara Bandı Şiiri - Reyhan Keskin

Merhaba ;
'Ben yarabandın'
Başkasını unutmak için uğradığın ,
yanlışlıkla sevdigin kadın hani
hatırladın mı?

iyi misin?
Arada geri dönüyor musun cinayet mahalline ?
Ölmüş olmamı dilerdin değil mi  ?
Ölmedim !
Korkuyor musun bana dokunmaya ?
Korkma!
Bu topraklar senin .
Yalanlarınla
parsel parsel fethettiğin.
Hatırladın mı beni ?

Ne cesaret verir sana ?

Yeniden  aramaya ,dönmeye
utanmadan seni  seviyorum demeye
kaç yüz daha lazım olur ?
Biliyor musun ?
'Çok isterdim seni yüreklendirmeyi'

Sen görülmüş en  güzel rüyamdın.
Başım omzunda uyuyakaldıgım.
Hani bir tokatla çok pis uyandırdığın.
Defaatle dalgaya vurduğun falezin .
Ve sana halâ çok sinirliyim !
Oysa ..
Zararın neresinden dönsen sevinirdim.
Seni hala öldürmekle ölürcesine sevmek arasında gidip gelmekteyim.

Günlerdir ruhum sancıyor .
Ölü balık gibi bakıyor gözlerim.
Asıldığım sigaradan acıyor ciğerlerim.
Durumumu anlatmaya yetmiyor cümlelerim.
Ben bu haldeyken üzgünüm ama
ölmeni dilerim.
Bunca rezaletten sonra dönmezsen sevinirim..

Gözümün daldığı yerde sen varsın diye çıkmak istemezken hayalinden ..
Kaç kez sarılıp uyuyakaldığımı bilmiyorum .
Bunca sevilmeyi haketmedigini biliyorsun değilmi?
Gidişin bana yaptığın en büyük iyilikti .

Beynimde görsel bir şölen
göğüs kafesimde muazzam bir çatırdama .
İntikam almakla yok saymak arası çatışma.
Sindirmeye çalışıyorum midem ağzımda.
Kimbilir kaçıncı avındasın şimdi..
Gerçi o da yarabandın değil mi?
O'nu da beni unutmak için seçmişsindir sen şimdi.

Sahi gerçekten sevebilir misin birini?
Onca kadından geçip hiç denk düşmedi mi kalbine bir tanesi?
Herkes kusurlu olabilir mi ?
Elindekini hırpalaman ve sürekli
gidenin yasını tutmandan belli .
Hiç bir zaman bilmedin sahip olduklarının kıymetini.

Bak benim akılımın ucundan bile geçmiyor sana dönmek ,yazmak ,aramak ..
Suçlu olduğum yada az sevdiğim için mi ?
Kimseyi seni çok sevmesine rağmen affedemeyecek kadar kırma olur mu ?
Gurur çok ağır bir duygu ..
Hem sarılmak istersin .
Hem yüzünü görmek istemezsin.

Ben ektiğini biçerken de yardım ederdim inan ki.
Sanki beni sırtımdan vuran sen degilmişsin gibi seni oturup teselli de edebilirdim ..
Ama yalnız ve kimseniz,
tutunacak dal bulamadan kahrolmanı gerektiriyor filmin bu sahnesi ..
(Iyilerin kazandığına inanmalıyım)
Bu dünyada.
Beni başka türlü anlayamazsın "ANLA "

Ben ki açtığın yarayı tek başıma sarmış
İyileşmiş kadın ..
öleyim istedin ölmedim ..
Işığımı aldın sönmedim..
Yeri geldi kendimi yaktım önümü görmek için
ama başardim .
Sen onu da kıskandın.
Yalvarmadim, minnet etmedim ,diğerleri gibi değildim
Ben beni Yaradanın Bir Kul olmadığını çocukken öğrendim...
Allah'tan başkasına biat etmeyişim bundan .

Şimdi üzgünsün 'ÜZÜL '
Hatta Sürün.
Benim sustuklarim senin imtihanın olacak ..

Bir insan
bir yarabandına dönüşebiliyorsa;
Bir aşk
Bir nefrete
Hiçe
Hiç yokmuş gibiye
neden dönüşmesin?