Gül goncası dudağa şu gönlüm hedef olmuş,
Bir hançer yarasıyla için için kanıyor.
Bülbül sesi menbağı müptelasıyken solmuş,
Derdinin devasını avcısında arıyor.
Evvelden yuvasında küçük yavru bir kuşmuş,
Şimdi engin semada yükseklerden şakıyor.
Özgürlük şarabıyla biraz da sarhoş olmuş,
O haşmetli dağları şimdi ova sanıyor.
Biraz daha yükselsin; gözüm arkada kalmaz,
Bir kanat çırpışıyla tüm ufukları aşar.
Onu böyle gördükçe yüreğim fazla yanmaz,
Attığı pençe ise yüreğimi parçalar.
Kayıt Tarihi : 28.3.2008 23:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!