Yara Şiiri - Ünal Kanli

Huzur bulmak istersin, birçok şeyi düşünmek.
Hani! uzanıp dalarsın şu gecenin karanlığına,
Hayal edersin her şeyi olur’u olmazıyla,
Bakarsın bir yıldız takılmış gözüne,
Şekilden şekile sokarsın her düşündüğünle,
Diğer yandan bir yıldız kayar.
Neler aklına gelmez ki o an.
Kimi biri öldü der, kimi dilek tutulmuş,
Hiç kimse düşünmez, gökten bir yıldız kaybolmuş.
Sevdiğim, dostum, arkadaşım…her şeyim,
Hep seçtiğini arasın, o yıldız benim dersin.
İçinden geldiği gibi düşünürsün onu,
Bir anda uzanıp tutmak istersin,
Ve masum bir şekilde çömelirsin yere,
Tutamayan ben miyim, uzaklaşan o mu?
Hep ukde kalır bu düşünce içinde,
Gün ağarır, cıvıl cıvıl olur her yer,
İnsanlara bakarsın; bir tebessüm bir heyecan,
Kiminin yüzü asık, kimin de sinir.
Başına gelmedikçe kimin içini kim bilir,
Öyle bir güneş var ki, vuruyor tepemizden,
Bulutların arkasında kalmış karanlık,
Kimileri terlemiş, kiminin yüzü yanık,
O güneşte sen varsın, ısıt beni,
Eğer uzanıp tutmak istersem seni,
Yanan ben olayım yakansa sen.
Hava serin, ağaçlar boynunu bükmüş,
Yapraklar sararmış, hazan gönlüme çökmüş,
Şimşekler çakıyor, öylesine yağmurlu,
Sırılsıklam olmuşum ayaklarım çamurlu,
O yağmur da sen varsın ıslat beni,
Düşen her damlada görüyorum seni,
Islanan ben olayım, ıslatan sen.
Sessiz, sakin, yorgun ve durgun,
Yüreğime düşmüş garip bir tohum,
Kalbim her attığında bir ses, her seferin de bir çığlık
Yüreğimden aklıma oluşmuş bir kırgınlık,
Sen! düşünmeseydin diyor, ben kanımla beslemezdim,
…… çiçeğini dikenle süslemezdim,
Bak! şimdi ne oldu?
Her tarafım bir sıyrık, her yanım yara,
Kim dur diyecek şimdi, yaradan sızan kana,
Kendin ettin diyor, kendi düşen ağlamaz,
Ve bu YARA ömür boyu kapanmaz.