Bayramlar dizildi, geçti sırayla
Değişti nöbetler, sıtma-sârayla
İnledim, sızlandım hep bu yarayla
Eridim kahrımdan, mumlara döndüm
Rüzgârda savrulan kumlara döndüm
Devrilen Mevsimler, ağıtlar yaktı
Kışlarım, Bahar'a ümîdsiz baktı
Biri, diğerine enkaz bıraktı
Baykuşlar tüneyen, damlara döndüm
Azrâil görmeyen sâmlara döndüm
Yaylıma tutuldum kederle, gâmla
Uyudum sancıyla, uyandım kam'la
Kan doldu yüreğe hep damla damla! ..
Güneş'i doğmayan tanlara döndüm
Vîrâne, harâbe hanlara döndüm
Dağdayûş İfrit'tir, mislime nedret
Bir nefes içinde, Bin tâne nefret
Ya sus, Eyyûb gibi sâdece sabret;
Ya da İblîs gibi, ha bire küfret!
Arınmaz, pâklanmaz rânlara döndüm
Kızıl çanak dolu kanlara döndüm...
25.02.2002 Münih 01: 35
Mustafa Engin KaratayKayıt Tarihi : 24.5.2002 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (2)