Yara Şiiri - Nevher İsmail Yılmaz

duygularım çok yoğun
şiir yazmak istemiyorum bu gün
kan damlar kalemimden bak sonra
zorlama sakın beni
yazmamalıyım GÜN sus diyor
ne olur biraz sükun
neye baksam
yaslansam hangi duvara
çöküverecek üstüme
kapkara bulutlar gibi
sanki
biri ölmüş
çok sevdiğim bir can
çok uzaklara gitmiş vefasızca
hiç sarılmadan
sorulmadan
yok yok bu gün
var bir şeyler
zaman zaman bir tebessüm
hatta kısa bir ara
içten bir kahkaha gibi
sanılan his
boğulurken
ansızın düğüm düğüm
çözülmem diyor duygular bana
şiir yazmak istemiyorum
KAHIR yazacagım bu gün
nedendir bilemem
en yakın dostunla ilgili
kötü bir haber alırsın ya
o dev gibi heybetli adamı
almıştır bir sessizlik
gelmiştir onada bir
hal ya
yakındır o uzun gibi görünen
yol ya
bilemez bakar durur
boş boş yüzlere
birazda mahçup
yordum sizi buralara
der gibi
oysa
içinde olmuştur koca bir YARA
işte sanki öyle
bir uğursuz gün gibi
bu gün
alıp başımı gidesim geliyor
çok uzaklara
küskün
sebepsiz
uzlaşmadan kimseyle
kaçıversem ne olur
şiir yazmak istemiyorum
KAHIR yazacağım bu gün
duygularım çok yoğun
şiir yazmak istemiyorum bu gün
kan damlar kalemimden bak sonra
yazmamalıyım
GÜN sus diyor
ne olur biraz sükun
sanki biri kalmış bilinmeyen
kapkara karanlıklarda
yanlızım yine zifir gece gibi
sessiz soluksuz ama
sade
bu tuhaflıklarımda vardır elbet
eskiden beri
ama bu gün bir başka
duygularım çok yoğun
sanki
büyümüşte büyümüş
koca dostun içinde
mazlum görünen o YARA