Yara Şiiri - Ahmet Baris Ay

Öldürmek bambaşka bir ölmek
Çok genç bir ağacı ormanında testereyle kesmek
Kapısız penceresiz bir oda tasarlayarak
Tuğla üstüne tuğla kendi karanlığını örmek
Ölmek bambaşka bir öldürmek

Durup da bakakalamamak
Bir dakikaya sığamamak
Hızla giden bir trenden
Duvardaki yazıları okuyamamak

Kaç kalbi ıskalamış
Tek bir kalbe saplanan o serseri çığlık
Bir sıkı yumruk içinde saklı kalmış
Recmetmeyi recmetmek için birikmiş öfke

Ne hak ne hukuk
Kelle koltuklarda karpuz gibi kesik
Kıpkırmızı kâbuslar
Perdesi kalın uykularda
Takılı kalmış sanki şafak ufukta

Düşmek ve yer çekimi
Parmak parmağa
Kırılıyor hep ayaklanan heykeller
Ah o yok olası yaratılış
Tanrının bir sakarlığı mıydı kader

Tetik tetiğe korku ve isyan
Katiller uzakta olmamalı
Barut kokuyor hâlâ ortalık
Kaynayan süt gibi kesiliyor
Bu bozuk bu bombok havada
Bir kadının başından çisil çisil akan kan
Sıcacık