YARA
Şu koca cihanda yön arıyorum
Yollarım çıkıyor uçurum yara
Karanlık bir handa yol arıyorum
Yollarım çıkıyor uçurum yara
Sahte gülücükler durur yüzümde
Matemim okunur yaşlı gözümde
Durmadan kanıyor hala özümde
Kabuk bağlamıyor bendeki yara
Sabreden şu gönül artık beziyor
Kendi kendisine mezar kazıyor
Yaralarım günden güne azıyor
Merhem ol ilaç ol sarmaya yara
Soğuktur ölümün vuran ayazı
Çıplak bedenime sarın beyazı
Anlıma yazılmış kaderdir yazı
Öldüğümü deyin o nazlı yara
Çaglasın ırmaklar gözümde gayrı
Küpeli'm yaşamak ölmekten ayrı
Zalimin mazluma olurmu hayrı
Giderim bu elden başka di-yara
Müjdat Şan
( Küpeli )- 06-02-2019
Kayıt Tarihi : 6.2.2019 17:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müjdat Şan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/06/yara-245.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!