Yara
Sen benim
Gülüşlerimde saklayıp
Bileylenmiş tırnaklarımla
Biçiverdiğim hıncımın
Çokça kaşıyıp
Sevgimle kanattığım
Onmaz yara izimdin
Bazı bazı
İçimdeki sessizlikten
Ürktüğümde
Korktuğumda da
Ansızın dalıveriyordun
Belleğimin sisli köşelerinden
O derin
O bilinmez dehlizlerime
İşte o anlarda
Sadece gülüşümün değil
Tenimin her noktasının
Ve hatta
Düşlerimin bile
Yara bere içinde
Olduğunu görünce
Hiç olmamış adalarıma
Sığınmaya kaçıyordum
Ve sen bunu hiç bilmiyordun
Bildiğim bir şey varsa da
Keşkelerle başlayan
Hüzünlü geçmişimizi
Yepyeni tohumlarla besleyip
Yeşertip boy verdirerek
Başağa durduramayacağımızdı
Ne sen ne de ben
Kendimizden başka
Bir yere gidemeyeceğimizi
Çoktan kabullendiğimiz
Bu gerçekle
Sünepe yalnızlıklarımızın
Akla hayale gelmedik
Esriklikleriyle
Gelgeç erinçlerinin
Sahte yüzlerini
Ait oldukları yere
Gönderemeyeceğimiz de
Öykümüzün
Düşlemediğimiz sonuydu...25.11.2017
Kayıt Tarihi : 25.11.2017 12:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!