Yarayı deşmek de varmış dağlamak da.
İkisi de acıtırmış yalnız bir tek farkla.
Deşince kanarmış, dağlayınca kapanırmış yara.
İkiside acıttığı için anlşılmazmış ilk başlarda.
Dost dağlar,diğeri deşermiş ne dersen artık adına.
Evet azizim! şimdi sorayım o halde ben sana.
Yüzümüze gülenler,dost gibi geçinenler
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta