Yara Şiiri - Gökhan Çoban

Yarayı deşmek de varmış dağlamak da.
İkisi de acıtırmış yalnız bir tek farkla.
Deşince kanarmış, dağlayınca kapanırmış yara.
İkiside acıttığı için anlşılmazmış ilk başlarda.
Dost dağlar,diğeri deşermiş ne dersen artık adına.
Evet azizim! şimdi sorayım o halde ben sana.
Yüzümüze gülenler,dost gibi geçinenler
Zaman zaman elini verenler.Yaramızı dağlayanlar mıdır
Yoksa hunharca deşenler midir acaba...