Yara Şiiri - Metin Toprak

Neydi,unuttum
_______ilk yaram
Değildi biliyorum,diken yarası
Hiç gül koparmadım ki
_____________dalından
Hayır, sevmediğimden değildi elbet
Ne de acıdığımdan.

______________(Ard arda geçiyor çocukluğum
______________Gençliğim,aklımdan
______________Canlanır gibi oluyor
______________Gözlerimin buğusunda)
Verecek kimsem yoktu
Ondan.

Yaşamadan çocukluğu,gençliği
Hissedilmeden baharın kokusu
Sindi içimize
Zemheri korkusu

Nasıl giderse öyle gelir arkası
Başladı birden bire
Bilmeden ne zaman bitivereceği
Hayat kavgası.

Kavgadır bu
Kâr etmez civanmert oluşun
Ne de ustalığın
Döner,yaralar seni zamanla
Keskin bir bıçak olur
Namusluluğun,arlığın.

İşte o an
En acı yara kanar
Yüreğinin derinliklerinde
Vurulduğunda,ardından
Dost bildiklerinden.

Bir devasız yara ki
Sarılır ancak
Başka bir dost elinden
Heyhat,görülmez.

Bir umutsuzluk çöker içine
Varoluşuna dair bir şüphe
İstersin cani gönülden
Ki ecelden,tez olsun yokoluşun.

Bildiğini okur oysa yaşam
Süründürür,öldürmez.
.....

Cıvıl,cıvıl
Ebemkuşağı renkler silinir
Gözde ve gönülde kalan
Sadece kara olur

Ermeden vuslatına
Elele tutuşup 'imgelem yâr' ile
Yaşam istencini yitirmek
Onulmaz,en büyük
Yara olur.

kutbo
Adana.28.07.2009