Issız bir yoldu benimkisi
Her gece içinde kaybolup kendimi aradığım
Hep bir şeylerin, bir yerlerin ardındaydı umut
Peşinden gidip izini bulamadığım
Tam o sırada tanışmıştım seninle
O karanlığın içinden çıkıp gelivermiştin
Utangaçtın.
Gözlerinden rüyalarını okuyordum.
Ve ellerini bana uzatıyordun.
Yıllar geçti ama sonuç değişmedi! ..
İşte boş bir hüzünle oturuyorum gene.
Her yalnızlığımı anımsadığımda közlenen bir yara gibisin.
Dalgaların öbür ucunda kendi dünyanda
Acaba sende kendinle misin?
Yeni dünyanın yolcuları olduk
Basit bir üflemeyle dağılacak mıydı kayığımız?
Oysa titreyen bedenin ne kadar da
İnandırmıştı beni
Güzel bir gelecekti bekleyen bizi.
Rüzgar ayırsa da uçurtmalarımızı
Avunmak lazım, kendi yolumuzdayız galiba
Gerçi düşünmüyor değilim
Kendi yolumuzda mı gidiyoruz, yoksa
İplerimiz emanet mi başkalarında.
Teoman ne güzel söylemiş;
“En sevdiği renk mor olan kadın
En sevdiği kelime “asi”
En sevdiği oyun incitmek beni
Hıncı, çocukluktan kalma bir yara izi gibi
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali
Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı
Ne gidebildik kendi yolumuza
Rüzgarda savruk, başına buyruk
Senle ben
………..
………..
Kayıt Tarihi : 14.4.2009 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İpleri dolaşmış uçurtmalar misali. Ne beraber uçabildik, boşverip şu dünyayı Ne gidebildik kendi yolumuza. Rüzgarda savruk, başına buyruk. Senle ben.
En sevdiği kelime “asi”
En sevdiği oyun incitmek beni
Hıncı, çocukluktan kalma bir yara izi gibi
muhteşem yürekten gelenleri yürekten kutlarım tam puan sevgi ve saygılarımla
( Bir zaman sonra okuyup bir kaç yerdeki ses düşüklüklerine akıcılık sağlarsan çok daha güzel olacak)
yüregine saglık....
Şiiriniz güzel, kutluyorum sayın Gönül Bıkım ...
Ancak finale doğru ;
Teoman der ki başlığı ile bir başka şarkı sözlerinden alıntılar yapmak şiiri (bence) olumsuz etkilemiş... Burada bir başkasının dediği değil, şiirin şairinin yüreğinden söyledikleri önemli...
TÜM YORUMLAR (5)