Yar Zülfüne Öre Beni Şiiri - Veysel Soysal

Süz imbiklerde hal eyle;
Yar yüzüne süre beni.
Çek haddelerden tel eyle;
Yar zülfüne öre beni.

Yüce Rab’bim ne’şeyle
Yar yüreğini hoş eyle,
Uykularını boş eyle,
Düşlerinde göre beni.

Derdi verir, derman verir.
Nice kulu kurban verir.
Sultan odur, ferman verir:
Fizan’a dek süre beni.

Nedir ateş, nedir yakmak?
Mubah ona böyle bakmak
Gözleri çakmak çakmak
Yakar çıra çıra beni.

Bu yaptığın hak mı senin?
Gamzelerin ok mu senin?
Kız insafın yok mu senin?
Ondurmaz bu yara beni.

Kollayarak sağı- solu,
Çevre yanım, düşman dolu,
Veysel Soysal kesem yolu
Hoş görür mü töre beni?