Yar Zannettim Şiiri - Ethem Turan

Koparıp aldın bendeki bütün umutlarımı
Yar dedin,yar zannettim seni
Açtım beni ben eden gönül defterimi
Kalmadı arta kalan bir sevgi dilimi
Sen girdin doldurdun içini
Yaşamanın bu denli güzel
İki göze bakmanın bu denli zevkini
Sen yaşattın,gönlüme girdin gireli
Çocuk olmak istedim
Yeniden doğup
Hayata bir daha başlamayı
Seninle yaşamayı çok istedim
Seviyordum
Engel tanımayacak kadar asi bir sevgiydi
Barajlara sığmayacak kadarda coşkulu
Yere düşmeyecek kadar asildi
Hiçbir şey yerini tutmuyordu
Bir şey istiyordum hayattan
Sadece seni
Bir gün
Senle yere göğe sığamadığım bir andı
Aşkın olmazlarından bahsettin
İmkansız aşktan
Dünyanın duymak istemediğim mantığından bahsettin
Kabullenemediğim ayrılığın ateşini önüme getirip
İçimde bir bombanın fitilini ateşledin
Canım çok yandı.
Kimseye bir şey diyemedim
Eğilmem dediğim hayattan
Göz yaşlarımı gizleyemedim
Acılarımı mısralara
Sevdanı gönlüme esir ettim
Bir ben değildim
Hayattan usanan
Yıldızlara sevdasını yazan bir ben değildim
Koparıp aldın bendeki bütün umutlarımı
Yar dedin, yar zannettim
Sen benim canımdın
Canımın içiydin.
Ben seni kaybettim.
26.03.2007 00.40