Yâr Yoruyor Şiiri - Bayram Yelen

'Çok naz aşık usandırır' derler ya
Kur yormuyor, yâr yoruyor gönlümü.
Yüreğin içine ateş korlar ya
Nar yormuyor, yâr yoruyor gönlümü.

Sola koyduğumu, sağımdan çaldım.
Fincanda, baklada aydınlık faldım.
Hayat masasında, kumpasa geldim.
Zar yormuyor, yâr yoruyor gönlümü.

Dediler; 'Bakarsın, velâkin körsün.'
Cefa, eza ile kalbimi kırsın
Zehrini akıtsın,boynuma sarsın.
Mar yormuyor, yâr yoruyor gönlümü.

Yüzüm güldürmeye yetmiyor düşüm.
Suyum ısınıyor, pişmiyor aşım.
Yüce dağ başına dönse de başım,
Kar yormuyor, yâr yoruyor gönlümü.

Yüzme bilmem, dipsiz göle dalmışım.
Bilmem ne yitirmiş, neyi bulmuşum.
Cendereler arasında kalmışım.
Dar yormuyor, yâr yoruyor gönlümü.

'Kadersizin elması da çor' derler.
''Gönlü darın, dünyası da dar.' derler.
'Her yokuşun bir inişi var.' derler.
Zor yormuyor, yâr yoruyor gönlümü.

Karalarken sanıyor ki, paklıyor.
Lafazan ya, çok şeyini saklıyor.
Boynum kütüktedir, emir bekliyor,
Mir yormuyor, yâr yoruyor gönlümü.

Sürdüm olmaz, durdum olmaz şaşırdım.
Verdim olmaz, derdim olmaz şaşırdım
Serdim olmaz, dürdüm olmaz şaşırdım.
Hır yormuyor, yâr yoruyor gönlümü.

Yeleni der; yelden yazı yazmışım.
Gönülden gönüle bağı çözmüşüm.
Yaşıyom ya; hayatımdan bezmişim
Yer yormuyor, yâr yoruyor gönlümü.