Yar Yolunda Ölürüm Şiiri - Ergün Karahan

Peşin sıra geleyim diyorum neden hasrete çıkıyor yollarım
Hep yarıda bırakıyor taşıyamıyor yüreğimi ayaklarım
Gittiğin günden beri yas tutar bütün sokaklarım
Ağlayanlar arasında görürsün ben ağlarken bağrımı yumruklarım

Boynumu büktüm ağlarım hıçkırıklarla yarışır gözyaşlarım
Geleyim derim oturduğum yerden kalkamaz ayaklarım
Otururum adını anar durmaz dudaklarım
Gittiğin günden beri uykuma hasret yataklarım

Uçurumlar çıkar karşıma nasıl geçti ayakların
Düşerim içine de katılırım yurduna kaybolanların
Ararım da bulamam yollarını kavuşmaların
Birde hasreti sırtlar girerim arasına tırmananların

Yüreğimin hızına yetişemeyen ayaklarıma dövünürüm
Ayaklarıma kızan yüreğime övünürüm
Sanma giderek bu alevi söndürürüm
Varamasam da yanına yar yolunda ölürüm