Bereket ana, Çoraklara yeşil hırkalar örmüştü.
Mübarek kokun, tay gibi endamın,lüle lüle saçlarının ve
çeyrek asır magma taşı dişlerin..!
Güneş gülüşlü; rüzgar kokuna gebe, göz kapaklarımı okşar.
Savunmasız, aciz nefsimi kamçılar...
Geceler boyu susmaz iniltileri cesedimin
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta