Yâr ve Yar Şiiri - Tunahan Ermihan

Ben kör karanlıklarda kaybettiğim yolumu
Gün doğumunu andıran gözlerinde buldum
Sana hatunum dedim adınla avundum
Günün tek saniyesinde bile sen olmadan kurudum
Canıma can diye seni seçtim hatunum

Kördü gözlerim hakkın göremedim yıllarca
Önüm arkam uçurummuş bilemedim hiçbir adımda
Yâr diye bağrıma bastıklarım –yar- oldular bağrımda
Kanadım her nefeste sigara gibi tükendim sonunda
Seni Rabbimden bir lütuf diye gördüm hatunum

Geçer gider yıllar eskir bedenim
Kara saçlarım tenim gibi kara kalmaz belki
Sözlerimde mana artar dilimde kelime azılır bakarsın
Son nefese vardığında ömrüm ellerinden tutmak nasip olur kim bilir
Kelime-i Şehadet’ i gözlerinin içerisinde söylemek isterim hatunum