Yâr tutar Şiiri - Osman Onuktav

YÂR TUTAR

Tipi boran olsa da, bedeni dağ gibidir
Kimi zaman dumanlı kimi zaman kar tutar
Bir görseniz gönlünü, yemyeşil bağ gibidir
Yüreğin de gül açsa, sarmaşığı yâr tutar!
​

Sineyi parçalayan, atılan onca oktur
Firar etmiş aşkları, bulmaya vakti yoktur
Manasını yitirmiş sözlere karnı toktur
Kaybettiği hayatı kazanmaya zar tutar!
​

‘’Düşeş atsa yek gelir’’ şansa yorum getirir
Duygusal hazineden sermayeyi bitirir
Hırsına sitem eder anıları yitirir
Yılların ahı kaynar, tortu ahu zar tutar
​

Hasret düşer kor gibi, sol tarafın altına
Razı gelir kadere, ne çıkarsa bahtına
Kıvılcımlar sıçrarsa yalnızlığın tahtına
Söndürdüğü külleri üfler iken har tutar
​

Dertlerini göstermez, örter durur edeple
Her ibrette hikmet var, arar durur sebeple
Can özüne sorarken gururlanır neseple
Esnek değil astarı, kumaşını ar tutar
​

​

Osman Onuktav
​

Kafkasi​