Yar yar diye bak tükendi özüm,
Yar sustu pustu çekti içini.
Dedim' Ne nazım var ne bir sözüm,'
Yar sustu pustu çekti içini.
Her “Yar” dedikçe tebdilim şaştı,
El ayak birbirine dolaştı,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
