Yar Sanıyor Şiiri - Cüneyt Arslan

aryılıp vücuddan gönlüme baktım
harap olmuş durmaz kanıyor
sordum kendime onu ne zaman yaktım
ki küllerini hala kor sanıyor

bir biçarelik var her darbesinde
lakin hala yare kavuşmak hevesinde
arıyor durmadan ah acep neresinde
mutluğu ömürde var sanıyor

baharda bütün yaprakları sararmış
masmavi sema çok erken kararmış
her hazan kendine bir cemre ararmış
oysa olmayan güneşi kar sanıyor

gözleri millenmiş kara sevda elinden
üşür karlı dağlar saçının bir telinden
yazık düşmez adı hala dilinden
vefasızın birini kendine yar sanıyor