Yar oluruz bar olmayız,
Muhannet den külfet doğar.
Sevgi nerde? Biz ordayız,
Muhabbet den ülfet doğar.
İnsan gibi davranış ta,
Arif olup kavrayış ta,
Canı candan anlayış da,
Sevgi saygı hürmet doğar.
Allah için sevişene,
Enginlere erişine,
Mülkü aşk la değişene,
Akıl almaz servet doğar.
Bir insanda gitse vefa,
Başkasına verir cefa,
Hem kendide sürmez sefa,
Sevgi ölür nefret doğar.
İnsanoğlu yaşadıkça,
Can dostuna susadıkça,
Defalarca çokça sıkça,
Önlerine fırsat doğar.
Harcı olsam yapısına,
Kulluk etsem kapısına,
Can versem bir bakışına,
Yaralıya vuslat doğar.
Kayıt Tarihi : 11.12.2008 18:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)