Yar Olmadan Şiiri - Abdulkadir Karaman

YAR OLMADAN

Dert kuşatmış canı, mülkü
Satılmıyor yar olmadan
Sinedeki sevda yükü
Atılmıyor yar olmadan.

Aşk sinede derin kovuk
Gönül ağlar boğuk boğuk
Yatak soğuk, yorgan soğuk
Yatılmıyor yar olmadan

Can, bedenin tek dileği
Solmasın aşkın çiçeği
Gelse vuslat kelebeği
Tutulmuyor yar olmadan.

Gitmiyor, candaki sancı
Cânan vermezse ilacı
Firkatin verdiği acı
Yontulmuyor yar olmadan.

Ağır, hasretin tartısı
Ayrılık, yoktur artısı
Yıkık, muhabbet çatısı
Çatılmıyor yar olmadan.

Gözler hayallere dalar
Ümitle visal kovalar
Sevince, azmış acılar
Katılmıyor yar olmadan.

Hasret değil, hicran közü
Bürüdü ten ile özü
Ağyarın can yakan sözü
Yutulmuyor yar olmadan.