Yar olma diye Şiiri - Metin Tuncel

Yar olma diye bana
Topraklara adanırdım.
Seni düşündüğümde
Hep bir yıldız olurdun gökyüzünde
Sonra belli belirsiz kaybolurdun.
Engel ki o dağlardı.
İnsanlardı dağlar kadar
Yar olma diye bana
Mezarlara konurdum.
Seni düşündüğümde
Denizin bittiği yer olurdun
Uzanıp sonsuzlukta kaybolurdun.
Engel ki o denizlerdi.
İnsanlardı kumlar kadar,
Yar olma diye bana,
Bebekler gibi ağlatılırdım..