Yar Olarak Yetti Bana Yaratan

Yar Olarak Yetti Bana Yaratan

Nice yârden, umar iken sefayı
Çektirdiler, bana türlü cefayı
Ben sadece, O’nda buldum vefayı
Yar olarak, yetti bana yaratan.

Pek hasrettim, en hasından bir dosta
Çıktı çoğun, dostlukları pek hasta
Garip gönlüm, kaldığında bir yasta
Dost olarak, yetti bana yaratan.

Nice yıllar, aradım da hep yaran
Bulamadım, kalp yaramı bir saran
İmdadıma, yetişti de el-Kur’an
Bu hususta, yetti bana yaratan.

Yıllar yılı, aradım da bir refik
Muradımca, erişmedi bir tevfik
Medetime, yetişince el-Şefik
Refiklikte, yetti bana yaratan.

Onca sene, hep aradım bir haldaş
Bu mevzuda, yaya kaldı öz kardaş
Defalarca, kaldığın da darda baş
Bu işte de yetti bana yaratan.

Pek elzemken, bu fakire bir Halil
Bu işte de kaldı kullar pek kalil
Bunaldıkça, imdat edip el-Celil
Has dostlukta, yetti bana yaratan.

Olmasam da kulluk için ter atan
Hiç demedi, Yüce Mevla’m “var hatan!”
Kalbe evham, gönderdikçe kör şeytan
Defi için, yetti bana yaratan.

Sınavımda, her kalışta biçare
Fanilerden, bulamadım bir çare
Deyip Rabbim, indimdedir her çare
Çare için, yetti bana yaratan.

Cihat ŞAHİN
23.06.2024-İZMİR