Bana taşıyabileceğim kadar ayrılık ver,
Uzanabileceğim kadar vuslat.
Beni çepeçevre saracak kadar sevgi,
Bir sis perdesinin içinde,
Amansız bir yürüyüşe başladım,
Anlamını sen kazandır.
Tenhalarda giderken önümde gölge ol bana,
İçimden söylediğim türküler sana dair hep,
Sen yankı ol gel bana.
Karanlık yollarda bir tutam yangın ol,
Düşersem eğer, sonsuzluk ol, ebed ol bana,
Varırsam eğer, yüce dağın başına,
Ödül ol, yar ol bana.
Eleşkirt, 1996
Mustafa KüçükönderKayıt Tarihi : 4.8.2009 00:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Küçükönder](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/04/yar-ol-bana-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!