Yâr nerde hani Şiiri - Evrim Evrensel

Seherin vaktinde göründü güneş,
Karanlığım burda, nur nerde, hani.
Budala gönlüme saramadım eş,
Kollarım boştadır, yâr nerde, hani.

Gece gören yoktu, ne'dem gündüze,
Dil dile verip de kalsak diz dize,
Neyleyem alemi, yalnız biz bize,
Güzeller kervanı, yâr nerde, hani.

Perdelendi söndü zühre yıldızı,
Diner mi yürekte derinde sızı,
Gecede kalayım diyorum bazı,
Dağlar taşlar geldi, yâr nerde, hani.

Kuşlar dahi geldi kondu dallara,
Çobanlar sürüyle düştü yollara,
Arı kuşu döndü daldı ballara,
Can peteğim burda, yâr nerde, hani.

Şahlandı tabiat açıldı güller,
Yeşil libasları giyindi çöller,
Seher vakti öteridi bülbüller,
Suspus olmuş her yer, zar nerde, hani.

Yangın yeri içim, yayılmış közüm,
Feri sönmüş gibi görmüyor gözüm,
Yüreğe geçemez olmuş bak sözüm,
Ateşi söndürecek, kar nerde hani.

Evrim Evrensel der her yan kapkara,
Tabib naçar kaldı kanıyor yara,
Düşeş isteriken geldi dübara,
Mars edeyim dedim, zar nerde, hani.