Yârimi tanırım ben kokusundan.
Adımlarımı sayışından.
Rahatlarım kondurup bir öpücük gül dudaklardan
Kapaklanırım yere büyücü gibi bakışlarından.
Onda anlayamadığım bir çekim gücü var.
Kuruntularımı darmadağın eder içten gülücükler.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta