Yâr Kendi Gelsin Şiiri - Erdem Gümüş 2

YÂR KENDİ GELSİN

Sevdanın merhemi, icat olmadı,
Sen git tabip sen git, yâr kendi gelsin.
Ferhat'la Şirin'de, Vuslat bulmadı,
Sen git tabip sen git, yâr kendi gelsin.

Gönlümün yarası akşam azıyor,
Her gecemin ömrü, yıla uzuyor.
Lokman reçeteyi, boşa yazıyor,
Sen git tabip sen git, yâr kendi gelsin.

Akıyor damardan, kan oluk oluk,
Tükendi ciğerde, son demde soluk,
Bakma gözlerime, hep alık alık,
Sen git tabip sen git, yâr kendi gelsin.

Sana aşk ilmini, okutmamışlar
Sevda kilimini dokutmamışlar.
Gönül gözü ile, bakıtmamışlar,
Sen git tabip sen git, yâr kendi gelsin.

Mecnuna çölünde, yolu sorulmaz,
Yusuf kuyusunda, sular durulmaz
Gönül yarasına, neşter vurulmaz,
Sen git tabip sen git, yâr kendi gelsin.

Hüda'yı seversen dokunma bana,
Şikayetim yok ki, derdimden yana,
Vallah bu yarayı, sardırmam sana,
Sen git tabip, sen git yâr kendi gelsin.

FİGANİ'ye helal et, hakkını tabip,
Yârim geç kalırsa, yanımda Habip,
Okuyun sâla'mı, yol alsın garip,
Sen git tabip sen git, yâr kendi gelsin.

KUL FİGANİ (Erdem GÜMÜŞ)
08.07.2015
YURT DIŞI