Yar’im Şiiri - Nisari Özdoğan

Dünya’da hiçbir şey yerini almaz
Yar’imin yerine koymak imkansız.
Bir ömür tüketsem,yeterli olmaz,
O’nun sinesine doymak imkansız.

Hakk, yaratmış aşka boyun eğmeyi,
Züll bilirim gül hatıra değmeyi,
Bağrımdan çözerken iki düğmeyi,
Bende el uzatsam,soymak imkansız.

Dedim; bekler oldum bazen gelmeni,
İsterim ki; vuslat an’ın bilmeni,
Aklımı başımdan alıp da beni;
Kandıran şeytana uymak imkansız.