Yâr ile Yâren Şiiri - Taş İskele

yâd etmek ile
yad olmak
arası girdapta gönül...

çarpışıyor yad ile yâr,

yar'ılıyor yar'alar,
yâr'e yollar,
yar oluyor
uçuşuyor içte boşluklar...

gizleniyor dudakların kıvrımına
inadına,
aşk diyen tebessüm.

yar yürekte,
yâr akılda,

aşk,
yâd etmek
ile
yad olmak
arasında.

Her dem,
Araf'ında...
.
I.
Eğilir, yüreğin esnekliği cennetinde,
Kurumamış sürgün dalında
Eğrilse de yürek, kırılmaz
Ters yöne bükülür gönül birliği ile,
Düzeltmeler yaşar,
Yâr ile yâren...

II.
Eğilmez yüreğin kırılganlığı artar,
yaşar cinnetini,
Suyu çekilir,
Kör kuyu olur umut...
Çıtırdatır yâr ile yârenin pür telaşı,
Sevdanın kurumuş her bir dalını.

III.
Bir dal yâr yârenin,
Bir dal yâren yârin
Kırar kalbini,
Atarlar,
Sevdalarını ördükleri labirentin içine...

IV.
Öfkeden bir çıngı düşer, cennetlerinden cinnetlerine...

V.
Eyvah,
Eyvah,
Yâr ile yâren kol kola,
Hiç yere yaktıkları,
Ateşin etrafında tamtam dansına başlarlar.
Soytarılık bu ya...

VI.
Dualar,
Temenniler,
Adaklar,
Sunaklar,
Yunaklar,
...

VI.
Ateş köz olur,
Biter dans..
Herkes kendi közünde,
Közün de yazgısı külünde.
Külünde sevda kuşu...

Kaknüs ise söylence....

VII.
Kalbin dikeni gülden öte olur bülbüle,
Soyunur güzelliğini,
Diken diken
Gül yürek,
kaktüs olur nihayetinde...

VIII.
Yâr, yârene yad olur,
Yâren yâri yâd etse de.

IX.
......Epilog.......
Kırılan kalbin,
Bir kaç soytarılık yapmakla,
Tamir olmayacağını öğrenir yâr ile yâren..

Labirent mi,
Herkes kendi labiretinde,
Kendini arar durur...

En çok da şarkılarda...

(Fon Müziği: Akdeniz Akşamları /Haluk Levent.)