Yar ile Yara Şiiri - Hikmet Aksu

Gönül penceremden baktım dostlara;
Kimisi ak çıktı, kimisi kara.
Kimi, hiç kendini belletmez amma,
Kimisi tok çıktı, kimi fukara.

İnsandan apayrı bazı simâlar,
Öküzün altına dana koyarlar.
Bir bir geldi, geçti, bütün yâranlar
Kimisi yâr çıktı, kimisi yara.

Kiminin bal tadı, damaktan gitmez,
Kiminin minneti, töhmeti bitmez,
Kimine canını versen de yetmez,
Kiminde dek çıktı, kimi dubara...

Hikmet'im, sözümden anlayan ârif,
Eşektir, tam sözden bekleyen tarif.
Gördüm ki, herkeste, ayrı bir dürüf,
Kimisi tam adam kimi kazara...