Yar ile halil Şiiri - Ali Orkaç

Bir halilim, birde yarim vardı,
Birinde hepsi, diğerinde birkaçı vardı,
duygularım.
Halilim de bahtımı,
Yarimde tahtımı,
unuttum.

Biri bana yol oldu, biri de yoldaş,
Halilimle planladık, yarimle yaşadık,
amaçlarımızı.
Her baharda özlem çektik yanında
bir tas kahır,
Bir elde zehir tası,
Diğerinde gönül tası.
Yol aldık bir bilinmeze doğru,
serptim,saçlarımı
Yollarına yarimin ve vefalı halilimin.
Kırlarda halilimle dolaşırken sessizce
seç beğen gül,
Toplamaya başlardık yarime.
Ne zaman kırmızıya rastlasak bir
kenarına
Halilimin ismini,diğerine de yarimin
ismini kazdırırdım.
Dere kenarında patika yol olurdu.
Yarim yukarıdan halilim aşağıdan
sesleniyordu.
Ey yar! sana fırtına oluyorum,
Ey halil! kendimi sana adıyorum,
yaklaş!
Ne hacet yar! sevdamı avucun
içine yazdın,
Gönlüme halile,kendini yare,
verdin.

Sevdamı avucunun içine yazdın ki,
çabuk silinebilsin.
Gönlümü halilime verdin ki
seni unutabilsin

Ali Orkaç